Парк закладаўся адначасова з будаўніцтвам палаца: 1814–1819 гг. Піем Тышкевічам. Будаўніцтву парка садзейнічалі гістарычныя асаблівасці тэрыторыі існавання замка эпохі Кіеўскай Русі (XI–XII стст.). Ён узвышаўся на высокай (да 25 метраў над поймай) тэрасе ракі Гайна. Займаў плошчу 1/5 га. У аснову планіроўкі пакладзены прынцыпы раскрыцця далёкіх перспектыў на раку Гайна і выкарыстанні рэшткаў былых замкавых умацаванняў з рова: у мінулым глыбінёй – 4-5 метраў, шырынёй – 16-18 метраў. Яны паўколам акружалі замкавы двор.
Даўно парушана старая гідралагічная сістэма. Цяпер, пасля рэканструкцыі, вада ў равы і фантан падаецца помпай з Гайны. У найбольш шырокай частцы былога рова створаны вадаём. Вал, парослыя дрэвамі, застаецца адным з найбольш выразных элементаў парку, па ім праходзіць сцежка з відамі на наваколлі.
Маляўнічыя рамкі перспектыў утвараюць дрэвы, якімі параслі схілы вала. З паўночнай часткі вала, у выглядзе вострага хрыбта, адкрываюцца віды на цэнтральную частку парка з руінамі палаца. Бліжэй да ракі размешчаны круглы вадаём з фантанам, якім завяршаецца замкавы роў. Раней тут была водная крыніца. З іншага боку вала – паляна-катлавіна, якая ўтварылася ў сувязі з пашырэннем двара замка. У наш час паляна змянілася з-за пасадкі канадскай, марыландскай таполяў і клёну ясенелістага.
Карта Лагойскага парка
Былы замкавы двор параўнальна вялікі, займае найбольш высокую частку тэрасы, якая крута абрываецца ля поймы. Грэбень тэрасы, зрэзаны і моцна схоплены каранёвымі сістэмамі старых дрэў. Унізе пойма заўсёды вільготная, парослая алешынай. Тэрыторыя двара ўтульная, дзякуючы перспектывам, візуальна звязана з Гайнай, з Лагойскам. Акцэнтам перспектыў з’яўляецца Мікалаеўская царква (1824 год), а далей, на ўзвышэнні, у асяроддзі старых клёнаў віднеўся касцёл: магільны склеп Тышкевічаў. Будынак галоўным фасадам быў арыентаваны ў бок парка.
Парк цягнуўся на 700 метраў уздоўж правага берага Гайны. Ён не мае выразнай кампазіцыі, вузкая алея праходзіць паміж садамі і паркамі. Яна мела дзве брамы са вартаўнікамі. Адна з вартаўніц захавалася.
Крама «Прадукты» ў былой вартоўні
У аснову планіроўкі парку пакладзена двухпрамянёвая перспектыва ў бок ракі. Адзін з іх праходзіў праз паляну, якую атачалі з аднаго боку белыя таполі, з другога – елі, чым дасягаўся светлавы эфект. У самой Гайны размешчаны дзве паўкруглыя групы ліп, у выглядзе падковы. Каля адной была альтана.
Стары драўляны паркавы мост цераз раку Гайна
Паркавая прастора паміж палянай на восі палаца крыху прыўзнята. Яго займалі кветкавы партэр, а бліжэй да ракі – масіў дрэў. Гэта найболей маляўнічая, добра якая захавалася частка парку. Масіў злучаецца з пасадкамі ўздоўж поймы. Тут быў невялікі вадаём. Ён меў дэкаратыўнае значэнне, на беразе была альтана, а побач стаяў невялікі шклозавод.
Схема парка 1989 г.
Ад палаца ўздоўж поймы праз дрэвы праходзіў прагулачны шлях. Яго напрамак быў звязаны таксама з крыніцамі, якія складалі прыгажосць парка. Ніхто не ведае, колькі іх было, гавораць, што крыніц было столькі, колькі паркавых дарожак. Крыніцы напаўнялі вадой старажытныя равы, сажалку і раку Гайну. Іх гучанне было чуваць па ўсім парку, крыніцы не проста цурчалі, яны спявалі. Крынічная вада мела лекавыя якасці. Парк быў адметны эксклюзіўнай разнастайнасцю пасадак: каля 300 назваў дрэў і кустоў. Найбольш унікальнымі былі дрэвы: ліпа буйналістная Vitifolia, ліпа драбналістая залацістая, захаваўся ясень пенсільванскі з беластракатым лісцем Albоmarginata.
